محسن کاظمی با اشاره تاریخ‌سازی‌ها برای موجه‌سازی چهره پهلوی ‌گفت: ‌انقلاب اسلامی ما به دلیل ماهیت آزادی‌بخش خود، دشمنان بسیاری دارد؛ اما ما نباید در برابر این هجمه سنگین تاریخی سکوت اختیار کنیم.

نبود یا ضعف حافظه‌ی جمعی و تاریخی در میان افراد یک ملت یا یک گروه، عمدتاً با عنوان فراموشی تاریخی مورد اشاره قرار می‌گیرد. موضوعی که در جامعه‌ی ایرانی نیز از آن سخن به میان می‌آید و بسیاری از محققان و صاحب‌نظران بر این باورند که جامعه‌ی ایرانی از گذشته‌های دور، با مشکلی به نام فراموشی تاریخی دست‌وپنجه نرم می‌کند

ژنرال هایزر در خاطراتش به این نکته که دولت آمریکا تنها به دنبال حفظ منافع خود بود و برای این مهم دست به هرکاری می‌زد اعتراف کرده و می‌نویسد: « در گذشته خشونت‌هایی نشان داده بودیم و حاضر بودیم در صورت لزوم پا را فراتر بگذاریم»

روزنامه کیهان از استقبال باشکوه مردم انقلابی ایران از بنیانگذار کبیر نظام جمهوری اسلامی گزارش تصویری زیبایی تهیه کرده است که حاکی از شور و شوق مردم برای دیدن امامشان است.

امام در این روز در مدرسه‌ی رفاه در جمع اعضای کمیته‌ی برگزاری استقبال بر لزوم وحدت حوزه و دانشگاه تاکید فرمودند. در روز 12 بهمن سراسر کشور غرق در شادی و شعف بود و مردم در اقصی نقاط کشور این روز تاریخی را جشن گرفتند.

شهیده محبوبه دانش آشتیانی آوازه‌ای به بلندای حماسه 17 شهریور و خاطره جاودان آن دارد. برای پاسداشت شهدای که برای پیروزی انقلاب جانفشانی کرده‌اند با خواهرش‌ گفت‌وگوی انجام داده‌ایم.

"کریستینا اسپنگلر" عکاس فرانسوی الاصل آژانس عکس "سیگما" در کنار دختر محجبه ایرانی که عکس امام (ره) را در دست گرفته است یک روز پیش از برگزاری رفراندوم "جمهوری اسلامی" در 12 فروردین 1358

«اگر نادانی دولت موقت نبود شاید جنگی این‌چنین بر ما تحمیل نمی‌شد، آن‌هایی که حتی تصمیم داشتند هواپیماهای اف-۱۴ ما را به آمریکا پس دهند و اگر شهید بهشتی‌ها و عزیزانی چون خامنه‌ای‌ها و هاشمی‌ها در شورای انقلاب نبودند، دولت موقت در تابستان ۵۸ آن‌ها را به آمریکا پس داده بودند. من نمی‌گویم خیانت یا عدم خیانت بلکه این‌یک نادانی و عدم تفکر صحیح برای یک ملت ...

حمید سبزواری می‌گوید: من زنده شدم که دیدم یک نفر مرد قد علم کرده در مقابل این جماعت نااهل ایستاده. از آن روز تصمیم‌ گرفتم به کارهایم رنگ کاملاً اسلامی بدهم.

شاه‌ ، ایران را در حالی‌ با هواپیماى اختصاصى ترک مى کرد که‌ کسى گمان نداشت باز گردد . بعضى رفتن او را پایان پهلوى و تولد جمهورى مى دانستند ، دیوار خیابانهاى کشور عبارت "جمهورى اسلامى ایران " را در برگرفت ، خبرگزاریها پیش بینى مى کردند اگر شاه‌ حتی به فرض محال ، باقى هم باشد مقامش تشریفاتى خواهد بود .

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: تمدن اسلامی در ذات انقلاب اسلامی وجود دارد.

اثار خشم در صورتش نمایان شد؛ فریاد زد و وزیر بهداشت را تهدید کرد که اگر تا یک ساعت دیگر آمبولانسی برای بردن این زن به مسجد نیاید هر چه دیده از چشم خودش دیده

فرشته، سومین فرزند و دومین دختر مهندس مهدی بازرگان است. دیگر فرزندان او به ترتیب سن، زهرا، عبدالعلی، فتانه و محمدنوید هستند. نخستین رئیس دولت انقلاب اسلامی ایران، در سال ١٢٨٦ زاده شد و ٢١ سال پیش در ٣٠ دی‌ماه ١٣٧٣ چشم از جهان فرو بست. بازرگان علاوه بر اینکه یک مبارز و روشنفکر اسلام‌گرا به شمار می‌رفت، استاد دانشگاهی برجسته و مدتی رئیس دانشکده فنی دانشگاه ...

«روزگار فراموش شده» کتابی است خواندنی که در عین بی طرفی روایتی مومنانه از زوایای کمتر دیده شده انقلاب را روایت می‌کند.

ر اوایل رفتن رضاخان که هنوز تکلیف سلطنت در ایران درست معلوم نشده بود، سفیر انگلیس در تهران به کسی که از طرف محمدرضا به او مراجعه کرده بود که تکلیف خودش را بداند، می‌گوید که چون بر طبق اطلاعات ما، محمدرضا به رادیو برلین گوش می‌کند .

در این سند تاریخی سفر بی‌بازگشت محمدرضا پهلوی آخرین «شاه ایران» این‌گونه گزارش شده است «ذات مبارک ملوکانه به اتفاق علیاحضرت شهبانوی ایران در ساعت 13:8 روز جاری تهران را به مقصد جمهوری عربی مصر ترک فرمودند»

این محله با نام‌های "قلعه زاهدی"، "قلعه"، "قلعه خاموشان"، محلهٔ قجرها و گمرک نیز شناخته می‌شد و زنان آن را "ساکنان محله غم" می‌گفتند.

اکنون چهارصد و چهل و چهار ماه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد. ناپاکان، شخصیت اول را حدود سه ماه پس از پیروزی انقلاب از مردم گرفتند و دومی را حدود سی ماه؛ اولی را با شلیک گلوله ای در مغز و دومی را با انفجارتریبون سخنرانی؛ امام خمینی (ره) اولی را "پاره تن" و "حاصل عمر" خویش خواند و دومی را "یک ملت" و "خار چشم دشمنان اسلام".

دیدار دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و نمایندگان نهضتهای آزادیبخش با امام خمینی در قم

اولین شرط بختیار برای ریاست اخذ رأی تمایل مجلس بود و شاه این شرط را پذیرفت. علت اصرار بختیار به این دلیل بود که بعد از سال 1332ش. سنت رأی اعتماد مجلس توسط شاه از بین رفته بود؛ چراکه این امر به مجلس فرصت می داد، تا نخست وزیر منتخب شاه را رد کند.